Familiale problemen: (v)echtscheiding, ruzie tussen kind en ouders, verdeling van goederen.

Problemen in uw relatie? Problemen tussen ouders en kinderen? Vechtscheiding? Wenst u bemiddeling? Wat met de verdeling van alles wat we samen bezitten? Wat met onze eigendom en de lopende leningen?

Vele vragen zullen ongetwijfeld bij u opduiken : een ervaren Gentse advocaat uit de Gentse regio (Drongen) weet daarbij raad. Wenst u een advies: steeds welkom! Mijn advocatenkantoor zal u daarbij helpen, ook los van procedures, in een poging om vooraf door gesprek en onderlinge contacten uw problemen stuk voor stuk naar een oplossing te leiden en u in te lichten over alle mogelijkheden en de stappen die u kan ondernemen.

Ik ben ook erkend als bemiddelaar in familiezaken: als bemiddelaar help ik op deskundige wijze partijen in conflictsituaties om te onderhandelen met elkaar ; de werkmethode is daarbij dat oplossingen gezocht worden, gekozen door de partijen zelf, dat we voor ogen hebben dat partijen evenveel invloed moeten hebben in het zoeken naar oplossingen en tenslotte zorg ik ervoor dat ik met mijn juridische kennis de partijen grondig informeer over alle mogelijkheden die open liggen

Wat met een misgelopen huwelijk? Wat met een kapotte huwelijksrelatie? Moet het gaan om een vechtscheiding?

Een huwelijk brengt vele en uitgebreide plichten en ook rechten met zich mee. Zo zijn echtgenoten onder andere verplicht elkaar te onderhouden en ervoor te zorgen dat men niet alleen op menselijk vlak, maar ook materieel vlak niets tekort komt bij de andere echtgenoot. Als ouder heeft men dezelfde plicht tegenover zijn kinderen, ook al loopt de onderlinge relatie tussen deze ouders slecht. Men mag zijn kinderen nooit in de steek laten.

Loopt het huwelijk, de relatie mis? Wat met onze kinderen als het misgaat?

Dan kan men naar de Familierechtbank stappen, die op zeer korte termijn (doorgaans binnen de maand) de beide echtgenoten kan dwingen tot bepaalde maatregelen, zoals het tijdelijk van elkaar gescheiden leven als dat nodig mocht zijn, het aan elkaar betalen van onderhoudsgeld, het bepalen wie wat van de schulden of leningen zal betalen in die tussentijd, hoe er zal omgegaan worden met de kinderen en bij wie die zullen verblijven enz…….Het is de Familierechtbank van de eigen gezamenlijke woonplaats die daarbij bevoegd is; voor de regio Gent is dat de Familierechtbank Oost-Vlaanderen, afdeling Gent

Is de verstandhouding totaal en definitief zoek? Dreigt een vechtscheiding? Loopt bemiddeling op niets uit?

Dan zal het aan te raden zijn verdere stappen te ondernemen. Welke stappen dan wel?

1. Men kan dan voor een echtscheiding in onderling akkoord, door onderlinge toestemming kiezen, waarbij men over alle mogelijke problemen die kunnen opduiken een onderling akkoord moet maken om de echtscheiding te kunnen afronden, zoals de regeling voor de kinderen (waar verblijven ze? welk onderhoudsgeld wordt betaald?), de verblijfplaats van de echtgenoten zelf en het onderlinge onderhoudsgeld, de regeling van de nodige betalingen zoals leningen en andere schulden die lopen, ook voor de toekomst, wat met de eigendom die men bezit, wat met de goederen die men samen bezit zoals een auto, meubels enz.

Dat contract tot echtscheiding, dat aan een aantal wettelijke voorwaarden moet voldoen, kan opgesteld worden door mijn advocatenkantoor en dit na grondig overleg met uzelf en ook uw echtgenoot. Ik kan immers voor beide partners optreden, voor zover zij elkaar verstaan natuurlijk en tot een akkoord willen komen. Van vechtscheiding is in zulk een geval geen sprake. Men moet wel in principe als echtgenoot voor de rechtbank verschijnen om de vraag tot de echtscheiding te bevestigen, soms wordt men van die verschijning vrijgesteld.

2. Een andere echtscheidingsvorm is de echtscheiding op grond van de onherstelbare ontwrichting van het huwelijk.

Het gaat er om aan de rechtbank aan te tonen, te bewijzen dus, dat het huwelijk echt niet meer stand kan houden, dat het huwelijk zodanig is ontspoord en verziekt, dat het beter is uit de echt te scheiden. In tegenstelling tot de echtscheidingswetgeving geldend tot 2007, zal men de echtscheiding nu niet meer uitvechten voor de rechtbank gedurende jaren en jaren…. Neen, als men bijvoorbeeld kan aantonen dat de partner overspel pleegt en er dus een andere vrouw of man het huwelijk ontreddert, dan zal de rechtbank onmiddellijk, van zodra de zaak wordt opgeroepen voor de rechtbank, de echtscheiding uitspreken. Belangrijk gegeven is ook de feitelijke scheiding, het van elkaar gescheiden leven van de beide echtgenoten. Is dat het geval, en deze feitelijke scheiding duurt bijvoorbeeld langer dan één jaar, dan zal de rechtbank de echtscheiding ook onmiddellijk uitspreken, zelfs tegen de wil van de andere echtgenoot in, mocht deze laatste niet willen scheiden. Het speelt dus wel degelijk een rol voor de rechtbank hoe lang men van elkaar gescheiden leeft. Men kan ook gezamenlijk als echtgenoten om de echtscheiding vragen aan de rechtbank, die dan reeds vanaf drie maand na het eerste gezamenlijke verzoek de echtscheiding kan uitspreken.

Wat na de echtscheiding ? Wat met de kinderen ?

Via de Familierechtbank kunnen de nodige maatregelen gevraagd worden zoals het van elkaar gescheiden gaan leven, het aan elkaar betalen van onderhoudsgeld, het houden van meubelen en gelden, het bepalen wie wat van de schulden of leningen zal betalen in die tussentijd, hoe er zal omgegaan worden met de kinderen en bij wie die zullen verblijven enz…….Deze maatregelen dringen zich op voor de nabije maar ook voor de verre toekomst. Dat alles wordt door de rechtbank, na het aanhoren van de partijen en hun advocaten, vastgelegd van zodra de echtscheiding gestart is. Voor wie in de Gentse ruime regio woont, is de rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent de bevoegde rechtbank voor deze procedure ( Familierechtbank).

Wat met de bezittingen en de eigendom van man en vrouw samen of apart ? Wat met de verdeling tussen ex-echtgenoten ?

Na de echtscheiding, tenminste als het niet gaat om een echtscheiding door onderling akkoord, moeten vaak nog tal van goederen en ook een eigendom worden verdeeld tussen de ex-echtgenoten. Daartoe wordt door de rechtbank in het echtscheidingsvonnis een notaris aangesteld, die de partijen en hun advocaten zal oproepen, om door onderhandelen en gesprekken tot een oplossing te komen voor deze verdeling. Lukt het echt niet, dan wordt opnieuw de rechtbank ingeschakeld ; in dat laatste geval kan de verdeling wel in tijd uitlopen. Men houdt bij de verdeling natuurlijk ook rekening met de lopende schulden en leningen en er wordt voor gezorgd dat iedere ex-echtgenoot op gelijke basis niet alleen de activa maar ook de passiva (schulden) toegewezen krijgt. Er wordt wel echt alles aan gedaan, ook door mijn kantoor, om te pogen partijen tot een goed akkoord te bewegen rond hetgeen verdeeld moet worden ; uiteindelijk beseft men veelal wel dat, eens de menselijke relatie beëindigd, men best ook spoedig tot verdeling van al het materiële overgaat omdat het gewoonweg weinig zin heeft, steeds weer de confrontatie met elkaar te moeten meemaken over allerlei twistpunten. De ervaring is dan ook dat partijen zich bij een goed akkoord, dat ze volledig onderschrijven, ook goed voelen en vanaf dan voluit een nieuw leven kunnen opbouwen. Ook voor de kinderen is het beter dat de relatie tussen hun ouders uitgeklaard is op alle vlak.

Wat met problemen met de kinderen na de echtscheiding ? Hebben de grootouders ook rechten ? Wat met het onderhoudsgeld voor de kinderen ?

Vaak gebeurt het toch dat de vastgelegde regels rond het verblijf of het onderhoudsgeld voor de kinderen en het bezoekrecht voor de ouders of grootouders, mislopen na een zekere tijd. Ofwel zijn de ouders of grootouders er niet gelukkig mee ofwel klagen de kinderen zelf. Belangrijk is dat ieder van hen, ook (voor omgangsrecht) de grootouders en zelfs derden die een nauwe band met de kinderen hebben, initiatief kunnen nemen naar de rechtbank toe om deze regelingen aan te passen en te veranderen ; veelal zullen de kinderen dan ook gehoord worden door de rechter, voor zover dat mogelijk is natuurlijk op basis van hun leeftijd. De rechtbank neemt dan nieuwe maatregelen als dat nuttig blijkt ; soms wordt ook een maatschappelijk onderzoek gevoerd, waarbij dan in opdracht van de rechtbank een justitieassistent bij de familie of derden een onderzoek voert naar de situatie waarin de kinderen leven. De rechtbank houdt dan rekening met dat onderzoek bij het nemen van een beslissing.

Het belang van de kinderen wordt steeds door de rechtbank absoluut voor ogen gehouden ; de maatregelen worden steeds genomen in het belang van de kinderen. Terzake is het belangrijk mee te geven dat op heden het co-ouderschap de wettelijke regel is, dat als principe geldt voor iedereen : een kind leeft gelijkelijk en evenveel bij zijn beide ouders als die gescheiden leven ; men gaat actueel ervan uit dat zulks het beste is voor het kind. Natuurlijk moet ook hier het belang van het kind worden bekeken ; is het niet aangewezen dat het kind wisselt van ouder naar ouder, bijvoorbeeld omwille van een zeer slechte leefsituatie bij één van hen, dan zal dat co-ouderschap niet doorgaan. Zoals hoger gezegd, moet ook iedere ouder gelijkelijk en naar eigen mogelijkheden instaan voor het onderhoud van de kinderen, ook na echtscheiding ; specifiek, geval per geval, dossier per dossier, wordt dan geoordeeld hoeveel onderhoudsgeld er moet betaald worden en of er ook in buitengewone uitgaven (bijvoorbeeld hoge medische kosten) extra, bovenop het onderhoudsgeld, moet worden bijgedragen door elk van de ouders.

Meer en meer wordt ook gewerkt met een kindrekening, waarbij door de ouders maandelijks elk een bijdrage wordt gestort op deze gezamenlijke rekening, en waarvan dan de kosten voor het kind kunnen betaald worden door elke ouder. Ook de kinderbijslag wordt dan  vaak op deze kindrekening gestort.

Wettelijk samenwonen of feitelijk samenwonen

Ook buiten het huwelijk, steeds meer en meer trouwens, leeft men samen en bouwt men samen van alles op en heeft men samen kinderen. Men woont dus samen, waarbij men de afspraken in een overeenkomst van wettelijk samenwonen kan vastleggen. Dat is ook aan te raden : duikt er een probleem op en verstaat men elkaar niet meer, dan kan men terugvallen op de afspraken die schriftelijk zijn vastgelegd. Is dat niet zo, zijn er geen schriftelijke afspraken, dan zal men er onderling moeten proberen uitkomen of de rechtbank inschakelen als het niet anders kan.

Vaak wordt vastgesteld dat er tussen de partijen geen enkele afspraak is gemaakt, bijvoorbeeld qua eigendom van de goederen, wat het echt moeilijk maakt om bij het uit elkaar gaan tot verdeling over te gaan. Bij wettelijk samenwonen is er een zeer beperkt wettelijk kader. Er is geen specifiek wettelijk kader op vandaag voor partners die gewoon feitelijk samenleven en dan elkaar verlaten, dus zoveel mogelijk alles schriftelijk vastleggen, voor het geval de relatie beëindigd wordt, is de boodschap ! Vraag daarbij raad aan uw advocaat !

Voor de kinderen blijven de plichten als ouder natuurlijk gelijkelijk bestaan als waren die kinderen geboren uit een huwelijk ; de plicht om de kinderen welzijn en een goed bestaan te bezorgen, bestaat voor iedere ouder actueel totaal los van de situatie waaruit die kinderen geboren worden of waarin ze later leven. Ook voor de kinderen kan de rechtbank steeds gevat worden als dat nodig is, om dan dwingend bepaalde maatregelen op te leggen.

Familiale problemen: erfenissen en nalatenschap.

U erft, erft niet of bent onterfd: wat nu?

Ook rond erfenissen ontstaan vaak zware discussies en ruzies tussen familieleden en binnen de familie, tussen ouders en kinderen, kinderen onderling enz. Soms geraakt men er echt niet uit en dan zal door uw advocaat een dagvaarding in vereffening en verdeling moeten uitgebracht worden voor de rechtbank ; de rechtbank duidt dan een notaris aan, die alle betrokken partijen zal bijeenroepen om ieders rechten binnen de erfenis op een rijtje te zetten en ieders aandeel te kunnen bepalen. Voor de Gentse ruime regio is het de rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent die dergelijke procedures behandelt. Er wordt ook nagegaan of iemand al één en ander (en dat kan veel zijn) heeft geschonken of gekregen op voorhand, en of dat moet worden ingebracht (teruggegeven) met het oog op de verdeling.

Soms moet men ook tot schatting overgaan van onroerende of roerende goederen, omdat men tenslotte moet weten wat de precieze waarde is van hetgeen werd nagelaten. Men kan ook altijd een nalatenschap verwerpen (omdat er bijvoorbeeld veel schulden werden nagelaten) en daartoe moeten dan de nodige stappen bij de notaris gezet worden door degene die wil verwerpen.

Er bestaat ook een andere methode, nl. de aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving, waarbij men de nalatenschap slechts aanvaardt ten belope van het actief ervan. Zo kan men als erfgenaam nooit meer schulden moeten betalen dan er aan actief werd nagelaten aan de erfgenamen.